View this email in your browser

Gelukkig (?) nieuwjaar!

Allereerst de beste wensen voor 2021! We hopen dat iedereen een beetje heeft kunnen genieten van de feestdagen ondanks de lockdown. Daarover gesproken: ons kantoor is helaas nog steeds gesloten vanwege de verscherpte coronamaatregelen. We hopen vanuit de regering binnenkort meer te horen. Tot die tijd zijn we telefonisch niet bereikbaar. Je kunt ons wel gewoon mailen via stichting@stichtingborderline.nl. Op woensdag is er nog steeds de mogelijkheid om met iemand van de stichting te chatten. Zodra ons kantoor weer open kan, laten we dat via de website en onze sociale media natuurlijk direct weten. Lees meer...

Vraag maar raak: crisis

In onze nieuwe ‘Vraag maar raak’- rubriek behandelen we regelmatig een aantal veelgestelde vragen die bij Stichting Borderline binnenkomen. Deze keer gaan de landelijke coördinator van de stichting, Karlijn Smits, oud-bestuurslid Tom en vrijwilligster Amber dieper in op vragen rondom crisis, zoals: 'wat zijn triggers voor een crisis?', 'hoe voorkom ik een crisis?' en 'hoe kan ik een crisis op vakantie voorkomen?' Lees meer...

Prijsvraag!

Wie bekend is met DGT - dialectische gedragstherapie - is hoogstwaarschijnlijk ook bekend met de grondlegger van deze behandelvorm: dr. Marsha Linehan. Een aantal maanden geleden verscheen haar autobiografie ''Bouwstenen voor een zinvol leven - van borderlinepatiënt naar wereldberoemd psycholoog'' Wij zijn zeer benieuwd! Om haar verhaal ook voor onze achterban toegankelijk te maken, hebben wij van Uitgeverij Ten Have drie exemplaren van dit boek ontvangen om te verloten. Lees meer...

Over The Borderline Deel 3. 'Littekens'

In haar columns vertelt hoofdredacteur Anika over haar leven met borderline en alles wat daarmee verbonden is, van (zelf)stigma, zelfbeschadiging, depressies, vooroordelen, tot therapie en afscheid nemen. Hier een korte teaser van het derde deel in de 8-delige columnreeks ‘Over The Borderline’.

Terwijl ik het zweet over mijn rug voelde lopen, rende ik de juiste praktijk in en werd ik opgevangen door een jongen van een jaar of 22. Waarschijnlijk net afgestudeerd. Ik moest me uitkleden, terwijl mijn lichaam klam aanvoelde en ik ongemerkt probeerde de zweetdruppels van mijn hoofd weg te vegen. Hoe gênant ook, dit was niet hetgeen waar ik me zo druk over maakte. Nee, het waren de talloze littekens op mijn rechterarm, waarvan sommigen pas een paar weken oud waren en er lelijk uitzagen. Lees meer...

Steun ons